gebiedend

{{gebiedend}}{{/term}}

1 [gebod, bevel uitdrukkend; ook taalkunde] 〈bijvoeglijk naamwoord〉 impératif 〈v.: impérative〉; 〈bijwoord〉 impérativement

2 [dwingend] 〈bijvoeglijk naamwoord〉 impérieux 〈v.: impérieuse〉; 〈bijwoord〉 impérieusement

♦voorbeelden:

1   een gebiedende stem • une voix impérative

     gebiedende wijs • impératif 〈 〈m.〉〉

     gebiedend spreken • prendre un ton de commandement

     iets gebiedend zeggen • dire impérativement qc.

2   een gebiedend voorschrift • une prescription impérieuse

Deens-Russisch woordenboek. 2015.